Ljudi su oduvijek imali sklonost ka otkrivanju svijeta oko sebe. Nastanak filma, upravo je jedan od tih pokušaja, igranja svjetlošću i sjenom. Svjetlost svijeće i predmeti oko vas bacaju sjenu na zid, koja se pomjera. Ruke koje mogu na zidovima da naprave različite oblike. Igre sjenki koje su stare otkada je čovjeka. Upravo ovako je nastao film, a izmislili su ga, ni više, a ni manje nego Kinezi, prije skoro 1000 godina. Da, 1000. Danas gledajući kultne filmove, grafiku i čitavu nauku koja se razvila iza filma, čovjek nikada ne bi pomislio da je sve krenulo negdje, od jednog zida i dvije ruke. Nakon toga, Kinezi su vidjeli da se na rupicama na zatvorenim žaluzinama vrši projekcija. Prve spoznaje vrši Džon Baptist Porta, koji je na staklu ucrtao slova i okretao prema sunčevoj suprotnoj strani, konkretno zidu, a tako dobijao obrnutu projekciju slike na staklu. Ovo je bila preteča za „lanterna magika“ koja je projektovala slajdove za zid ili platno. Sve je upravo ovako krenulo iz ljudske spontanosti i istraživanja. Kako bi reprodukovao jasne slike, Porta je između ogledala i ekrana stavio sočiva, a nešto kasnije je konstruisao uređaj kojim je na staklo učvrstio pokretne objekte.
Nakon njega, Holanđanin Kristijan Higens 1659. godine izumio „lanternu magicu“ koja je tada u sebi sadržavala sve osnovne elemente današnjeg filma. Takođe je istu spravu izumio i Danac Tomas Valgenštajn, a istoričari se još uvijek dvoume kome da daju titulu pronalazača ove sprave.
U 18. vijeku još jedan pronalazač, ovaj put Belgijanac, Etijene Gašpar Robertson izumio je uređaj koji je nazvao phantaskop. On je svoje snimke prikazivao kao stražnju projekciju, a udaljavajući i približavajući projektor umanjivala i uvećavala se i slika, a ovo igranje sa projektorima trajalo je oko šezdesetak godina (1824.-1895.).
Do 1895. godine razvija se i fotografija, a upravo ove godine prikazuje se i prvi film zahvaljujući Amerikancu Vudvilu Latham-u i njegovim sinovima, kao i Francuzima braći Lumijer, za koje ste sigurno čuli. U 20. vijeku, slike polako počinju da se kreću i sklapaju u nekoliko scena pričajuči priču. 1920. godine pojavljuje se i zvuk koji se koristi u komercijalne svrhe, a do tada, film je bio samo vizuelna umjetnost. Razvitak evropskog filma prekida Prvi svjetski rat, ali zato u Americi kreće da cvjeta poznati Holivud. Ipak se Evropa trudi da sustigne Ameriku, pa tako do kraja dvadesetih, ova dva žarišta filmske umjetnosti bivaju na jednakom nivou. Naravno, kao neko ko je doprinjeo razvitku umjetnosti filma, upravo u ovim vremenima, jeste vječni Čarli Čaplin. Više o njemu ćemo pisati drugi put :).
Ko bi rekao da je ova umjetnost krenula iz Kine, putovala u Evropu, vazdigla se u Americi, a danas čini neizostavan dio života ljudi širom svijeta.