Često šetajući u Beču, razmišljam o slikaru Gustavu Klimtu. U blizini moje ulice, postoji veliki mural urađen njemu u čast, obilježavajući Beč kao njegov grad. To zaista i jeste. Klimt je rođen 1862. godine, a čini mi se da još uvijek nije umro. Svoju karijeru počinje po završetku studija primjenjene umjetnosti u Beču 1883. godine, a tada Franc Jozef je uveliko gradio Beč, pa se samim tim mnogo značaja pridavalo upravo umjetnosti, koja je trebala da predstavi raskošnost grada i imperije. Klimt počinje da dobija i značajnu ulogu u svijetu umjetnosti slikajući prekrasni Umjetničko-istorijski muzej u Beču, a 1893. godine dobija zadatak da oslika tri velike slike za Bečki univerzitet: Filozofija, Medicina i Pravda, koje su tada bivale oštro kritikovane kao izopačene slike. Nažalost, ove tri slike su ukradene od strane nacista u Drugom svjetskom ratu pod pretpostavkom da su uništene, i njima se nikada nije ušlo u trag. Ostale su samo kopije ovih slika.

Čovjek čije se ime uvijek stavlja ispred velikog umjetničkog pokreta-Secesije. Ovaj pokret je imao za cilj ujedinjenje cijele umjetnosti, a nastao je kao odgovor akademskoj umjetnosti koja je bila poprilično konzervativna i stroga. U secesiji preovladavaju motivi naturalizma, odnosno koristi se dosta oblik ljudskog tijela, motivi iz prirode i jake boje, a ona koja je najviše obilježila Klimtovo stvaranje jeste upravo zlatna boja. Klimt se u bečko društvo, koje je i tada bilo poprilično zatvoreno, probio crtajući tada poznate bečke dame iz bogatih porodica i ukrašavajući njihove portrete zlatnom bojom. Ovo je bilo nešto novo, do tada neviđeno, ne samo u Beču, nego i u cijeloj Evropi. Secesija je bila poprilično jaka od 1890. do 1920. godine, kada su je zamijenili pokreti kao Art Deko i Modernizam. Naravno, ovaj pokret nije samo obuhvatao slikarstvo, obuhvatao je i mnogo drugih oblasti kao arhitekturu, grafičku umjetnost, dizajn, izradu nakita, namještaja, tekstila…

Klimt nikada nije naslikao autoportret, a pored mačaka, koje su bile njegova velika ljubav, mnogo je volio i žene. Bečko društvo i danas smatra da je spavao sa svim ženama čije je portrete nacrtao i da je imao 14 vanbračne djece. Njegova poznata slika „Portret Adele Bloch Bauer“, procijenjena je na 135 miliona dolara, a kao simbol Secesije i Gustava Klimta, uzima se njegova slika „Poljubac“, koja se trenutno nalazi u bečkoj galeriji Belvedere.